Pałac w Sztynorcie na Mazurach to dawna siedziba wschodniopruskiego rodu von Lehndorffów. Jego ostatni właściciel, hrabia Heinrich von Lehndorff, był jednym z uczestników spisku z 20 lipca 1944 r. Po nieudanym zamachu na Hitlera w „Wolfsschanze” został uwięziony, skazany na śmierć i we wrześniu 1944 r. stracony. W styczniu 1945 r., gdy do Prus Wschodnich wkraczała Armia Czerwona, Sztynort uniknął zniszczeń. Przez kilka powojennych lat w pomieszczeniach pałacowych mieściła się kwatera wojsk radzieckich. Od lat 50. użytkował je tutejszy PGR. Po roku 1990 kilkakrotnie zmieniali się właściciele pałacu, doprowadzając w rezultacie budynek do ruiny. W 2009 r. pałac stał się własnością Polsko-Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków Kultury, która prowadzi działania na rzecz jego ratowania.
Projekt „Sztynorckie życiorysy” rzuca nowe światło na pałac i mazurską miejscowość. Opowiada o życiu rodziny Lehndorffów po 1945 r., lecz przedstawia także losy mieszkańcach wsi, którzy osiedlili się w Sztynorcie po wojnie, oraz ich potomków, którzy dorastali w powojennej, komunistycznej Polsce. Przeszłość i teraźniejszość tego wyjątkowego miejsca ożywają za sprawą opowieści różnych osób, którym leży na sercu przyszłość starego pałacu – wypowiadają się tu Polacy i Niemcy, młodzi ludzie i osoby starsze.
Inicjatorkami projektu są Ulla Lachauer, niemiecka historyk i dziennikarka oraz Agata Kern, kierująca Referatem ds. Kultury przy Muzeum Prus Wschodnich w Lüneburgu, a pochodząca ze Sztynortu. Biografie i bogaty materiał zdjęciowy zostaną opublikowane na portalu internetowym „Copernico” Instytutu Herdera w Marburgu pod koniec 2021 r.
Na spotkaniu w Domu Mendelsohna w Olsztynie autorki projektu przedstawią wybrane historie związane z pałacem. O swoich sztynorckich życiorysach opowiedzą także dr Stefan Tymiec, lekarz pochodzący ze Sztynortu, a mieszkający dziś w Wuppertalu, oraz Piotr Wagner, związany od kilku lat z Niemiecko-Polską Fundacją Ochrony Zabytków Kultury.
Spotkanie z tłumaczeniem na język polski.
Organizatorzy: Fundacja „Borussia”, Muzeum Prus Wschodnich w Lüneburgu
Wsparcie finansowe: Referat ds. Kultury przy Muzeum Prus Wschodnich w Lüneburgu, Goethe-Institut w Warszawie
