Zawód: historyk – spotkanie z prof. Andrzejem Friszke | piątek, 9 grudnia godz. 17.00 | Dom Mendelsohna

W piątek, 9 grudnia podczas Festiwalu Mendelsohna odbędzie się spotkanie z prof. Andrzejem Friszke, badaczem i popularyzatorem dziejów najnowszych, autorem ponad 20 książek o historii Polski w XX wieku
– do rozmowy z naszym gościem zaprosi prof. Robert Traba, historyk, politolog, kulturoznawca, współzałożyciel „Borussii”.

„Widzimy po nakładach, po sprzedaży, że nasza – historyków – publiczność topnieje, a coraz więcej jest takich, którzy w ogóle nie rozumieją, o czym mówimy. A przecież to nie jest hobbystyczna wiedza, ale część edukacji polskiej i obywatelskiej” – mówił prof. Andrzej Friszke w wywiadzie rzece, którego udzielił Janowi Olaszkowi i Tomaszowi Siewierskiemu. – Wokół tej książki, która w br. ukazała się nakładem Wydawnictwa Więź, toczyć się będzie rozmowa podczas spotkania, które odbędzie się w Domu Mendelsohna.

„Zawód: historyk” to biografia autora, który przez całe życie prowadził badania naukowe, ale też był aktywny jako obywatel w ruchu walki o demokratyczną Polskę przed 1989 r., a po odzyskaniu wolności był świadkiem, a niekiedy uczestnikiem, budowania demokratycznego państwa i jego instytucji pamięci historycznej.
Cieszymy się na rozmowę z prof. Friszke o znaczeniu edukacji historycznej, uwikłania historii w politykę, skutkach braku świadomości historycznej dla nas obywateli. Podczas spotkania bez wątpienia pojawią się także wątki olsztyńskie – przypominamy, że prof. Andrzej Friszke urodził się i dorastał w Olsztynie.
W dyskusji wezmą udział Jan Olaszek i Tomasz Siewierski – współautorzy książki „Zawód: historyk”.
Andrzej Friszke (ur. 1956) – historyk, prof. dr hab., członek korespondent Polskiej Akademii Nauk. Profesor w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Od 1982 r. redaktor działu historycznego „Więzi”, członek Rady Naukowej Laboratorium „Więzi”. W latach 1999–2006 członek Kolegium IPN, 2011-2016 członek Rady Instytutu Pamięci Narodowej. Autor licznych książek, m.in.: „Opozycja polityczna w PRL 1945–1980”; „Oaza na Kopernika. Klub Inteligencji Katolickiej 1956–1989”; „Anatomia buntu. Kuroń, Modzelewski i komandosi”; „Polska. Losy państwa i narodu 1939-1989”; „Rewolucja Solidarności 1980-1981”, „Między wojną a więzieniem. Młoda inteligencja katolicka 1945-1953”, „Sprawa jedenastu”.

Partnerzy wydarzenia:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Olsztynie
Towarzystwo „Więź”
Zapraszamy do udziału.

Wstęp wolny! Ilość miejsc ograniczona.

Wsparcie finansowe Festiwalu Mendelsohna : Goethe-Institut w Warszawie, Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego i Fundacja im. Róży Luksemburg.
* * *
Motyw graficzny: Ewa Pohlke
Oprawa graficzna: Andrij Fil

O majstrowaniu przy historii | Wykład online dr Micha Braun | sobota, 21.11.2020 godz. 17.00

Serdecznie zapraszamy na wykład online dr Michi Brauna (Uniwersytet w Lipsku)  „O majstrowaniu przy historii. Praktyki odwracania populistycznych wyobrażeń historii i jej symboliki. Wykład odbędzie się na platformie zoom.

pod linkiem: https://us02web.zoom.us/j/82297052986?pwd=WlBZYStzQnY5MFNCaFFEWVdBM0RUQT09

Micha Braun, dr nauk humanistycznych, jest teatrologiem i managerem naukowym w Lipsku. Prowadzi badania i wykłady, publikuje na temat praktyk artystycznych w zakresie powtarzania, narracji i pamięci w teatrze, performansie i filmie XX i XXI wieku, a także na temat mediów służących zawłaszczaniu przeszłości. Szczególnie interesują go kwestie doświadczenia kryzysu i artystycznych strategii jego pokonania w Europie Środkowej i Wschodniej.

W dzisiejszych czasach, naznaczonych populistycznymi i postfaktycznymi dyskursami, istotną rolę odgrywa pamięć w polityce i zawłaszczanie przeszłości. Estetyczne podejście do historii, niemalże dowolne majstrowanie przy przeszłości przez jej mniej czy bardziej zawoalowane zawłaszczanie i odpowiednie „opracowywanie” historycznych faktów i wydarzeń pozwala uzyskać obrazy i symbole wyidealizowanej przeszłości, którym przypisuje się moc kreowania wspólnoty. Instrumentalnie potraktowana przeszłość służy uzasadnianiu doraźnych celów politycznych.

W kontekście 3 prac teatralno-artystycznych: z Polski (Zbigniew Libera: Wyjście ludzi z miast, 2010), Niemiec (Johannes Kuhn/Lukas Yves Jakel: RescEU, 2015) i Węgier (Kristóf Kelemen/Bence György Pálinkás: Magyar akác, 2017) poszukamy odpowiedzi na pytanie, jak estetyczne praktyki powtarzania i odwracania populistycznych obrazów, poprzez bezpośrednie zetknięcie sztuki i polityki, same mogą odnieść skutek polityczny. Te trzy różne prace łączy jedno: każda z nich sięga do toczących się współcześnie dyskursów politycznych dotyczących zwłaszcza podziału na to, co ‘nasze’ i co ‘obce’, odzwierciedla je i transformuje po to, by je same uczynić elementem aktualnie prowadzonego dyskursu.

BACK