W ramach trwającego w 2020 roku wirtualnie Festiwalu Mendelsohna pod hasłem HORYZONTY zapraszamy na spotkanie z Sigitasem Parulskisem – litewskim pisarzem, poetą, eseistą i krytykiem literackim. Okazją do spotkania jest ukazanie się w Polsce powieści Parulskisa „Ciemność i partnerzy” [Tamsa ir partneriai] – książkę w przekładzie Izabeli Korybut-Daszkiewicz wydało Wydawnictwo Czarne. Spotkanie z Autorem poprowadzi dr Alina Kuzborska.
Spotkanie można oglądać na platformie YouTube – Ciemność i partnerzy LINK
W Litwie powieść „Ciemność i partnerzy” ukazała się w 2012 r. i wzbudziła wiele kontrowersji. Krytyka pomijała ją początkowo milczeniem, pojawiały się zarzuty, że autor „kala własne gniazdo”. Sigitas Parulskis wsadził bowiem przysłowiowy kij w mrowisko, odkrywając na łamach książki niechlubne karty historii Litwy. Powieść opowiada o Zagładzie Żydów litewskich.
Główny bohater, Vincentas, jest fotografem i mieszka w Kownie. W czasie zawieruchy początku wojny, która wkracza na Litwę nomen omen sowiecką w czerwcu 1941 r., zawiera pakt z niemieckim esesmanem-estetą. W zamian za uratowanie życie swoje i swojej żydowskiej kochanki zobowiązuje się do dokumentowania aktów śmierci najżarliwszych wrogów hitlerowców – Żydów. Mimowolnie Vincentas staje się świadkiem koronnym Zagłady, której dokonują litewskie bataliony śmierci.
* * *
„Zaczynają się pogromy, Litwini biją, gwałcą i zabijają. Niemieccy żołnierze nawet nie muszą wydawać rozkazów, przyglądają się zbrodni. To samo dzieje się w wielu miastach i wsiach Litwy, a wkrótce potem powstają getta”.
(Z recenzji Michała Nogasia „Litewska czarna karta. Szychta z polowaniem za Żydów”, Książki. Magazyn do czytania, Dwumiesięcznik, luty 2020).
Zapraszamy do udziału w spotkaniu z Sigitasem Parulskisem o trudnej, nieprzepracowanej historii, która łączy losy Litwinów i Polaków, Żydów, o światełku na HORYZONCIE – przebaczaniu i pojednaniu, które jest możliwe dzięki odwadze ludzi.
Spotkanie w języku litewskim z tłumaczeniem na polski. Tłumaczenie: Agnieszka Rembiałkowska.
Spotkanie odbywa się dzięki wsparciu Litewskiego Instytutu Kultury [Lietuvos kultūros institutas] w Wilnie oraz Ambasady Republiki Litewskiej w Polsce.
